« »
 
[]« Affaytatus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 124c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AFFAYTATUS
AFFAYTATUS, Aptatus, instructus, munitus, Gall. Armé, garni. Stat. senescalli Bellicadri ann. 1320. inter Probat. tom. 4. Hist. Occit. col. 162 :
Item quicumque portaverit lanceas,.... secures, baculos ferratos, vernatos, aut alias Affaytatos, et hujusmodi arma mortifera, etc.
Lit. remiss. ann. 1404. in Reg. 159. Chartoph. reg. ch. 249 :
En ce disant le fery, non pas d'un cousteau, ne de baston Affectié, etc.
Vide supra Affaitare 2.