« »
 
[]« 1 agea » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 137c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AGEA1
1. AGEA. Gloss. Bituric. ex Isid. lib. 19. cap. 2 § 4 : Agea, via vel loca in navi per quæ ad remiges hortator accedit. In Amalth. ex Festo : Ageia, Agea, Via in navi, quod in ea quæque res agi solet. Gall. Pont, Tillac. Nicolaus Specialis de Rebus Siculis lib. 4. cap. 13. apud Murat. tom. 10. col. 1005 :
Omnis in hac vindicta crudelitatis modus exceditur, omnis quidem pietas relegatur, imago mortis ubique prætenditur, ubique calcantur cadavera pedidus bellatorum, Agea carinarum, spumanti cruore tingitur, rivus affluentis sanguinis per foros egreditur ; color maris ubique cæruleus hic Siculorum cæde mutatur.
Utitur Ennius apud Isidorum loco citato. Vide Scaligerum ad Festum, pag. 313 edit. Lindem., et infra Agiama.
P. Carpentier, 1766.
Gloss. Lat. Gr. Agearπαραμένων ϰαὶ πάροδος πλοίου. Ubi Scaliger ad Fest. legendum censet, Agea, παρὰ Ἔννιῳ πάροδος πλοίου. Glossar. Provinc. Lat. ex Cod. reg. 7657 : Agea, æ, Prov. Corsia. Hinc forte nata vox Agiz, pro Varii domus aditus et exitus. Lit. remiss. ann. 1372. in Reg. 104. Chartoph. reg. ch. 60 :
Comme le suppliant avoit par pluseurs fois reparié audit hostel, et sceut les lieux et Agiz dudit hostel, etc.
Vide Aggestus.