« »
 
[]« Aguileta » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 149b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AGUILETA
AGUILETA, Ligula, Gall. Aiguillette, olim Aguillete et Esguillemete. Lit. remiss. ann. 1452. ex Reg. 181. Chartoph. reg. ch. 83 :
Le suppliant vit ung buffet fermé, lequel il ouvrit d'un fer d'une Esguillemete.
Aguiletaria, Ars ipsa, et Aguiletarius, ipse artifex. Arest. parlam. ann. 1421. in Lib. 1. Ordinat. super artificiis, etc. Paris. ex Cam. Comput. fol. 89. r° :
Actores dicebant, quod secundum statuta et ordinationes dicti ministerii stigulariorum seu Aguileterariorum villæ nostræ Paris. etc. Nichilominus dicta Aelipdis.... stigulas seu Aguiletas super suo stallo publice vendebat,... ac dictum ministerium Aguiletariæ exercebat... Quod dicta Aelipdis in dicto ministerio stigulariæ seu Aguiletariæ aprenticia fuerit.
Hinc leg. Aguiletariis pro Aquiletariis in v. Stigula, et contra Aquilleta, pro Aguilleta, in Inventar. S. Capellæ Paris. ann. 1363. Vide infra Aquileta. Charta ann. 1323. in Reg. Cam. Comput. Paris. sign. Noster fol. 169. r°. Giez, chandeliers, Aguilletes, belutiaus, etc.
P. Carpentier, 1766.
Agulheta, Eadem notione. Comput. ann. 1412. inter Probat. tom. 3. Hist. Nem. pag. 205. col. 1 :
Solverunt Petro de Lernaco canabasserio pro octo ternalibus ciricis rubei coloris, et medio, pro faciendo Agulhetas positas in pavalhono, et unam pro vexillo, etc.