« »
 
[]« Aisatus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 154c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AISATUS
AISATUS, De eo dicitur, penes quem est potestas aut voluntas aliquid faciendi, nostris olim Aisié, eodem sensu. Charta ann. 1209. in Chartul. Campan. fol. 201. col. 1 :
Si quis vero contradixerit ne Musterolium firmetur et per vim operarios amoverit ; Si Symon ad vim illam repellendam indiguerit auxilio comitissæ, requiret auxilium illius, et si comitissa non fuerit Aisata de eo juvando, eumque non juvaverit infra xl. dies, postquam ab ipso fuit requisita, etc.
Ubi ex Chartul. Thuano fol. 224. r°. legitur Aaisita. Charta ann. 1286. in Tabul. S. Petri Insul. :
Li Sires de Cysoing, s'il en est Aisiés et il li plaist, warde cascun an le procession de Lille, qui est ès octaves de le Trinitet, en une cote vermelle de cendal et d'escarlate à cheval, une blance verge en sa main paisiulement à l'oneur de l'église.
Charta comit. de Vaudemont ann. 1361. in Tabul. capit. Carnot. :
Nous sommes obligiez en certaines grosses sommes de deniers envers plusieurs personnes, desquelles sommes payer à present nous ne sommes pas bien Aisiez, ne pourchas.
P. Carpentier, 1766.
Aysatus, Accommodatus, congruus ; Gall. Convenable, proportionné. Charta ann. 1377. inter Probat. tom. 2. Hist. Nem. pag. 335. col. 1 :
Item quod si infra biennium a festo S. Michaelis sequenti computandum, dicti consules dederint.... tantos redditus sic extimatos in sufficientibus et bene Aysatis feudis amortisatis, etc. Aysitus,
eodem intellectu, legitur ibid. tom. 3. pag. 199. col. 1.