ALBARANUM, Apocha, scedula vel breviculus, Hispanis Albala, Albara et Albaraio, apud Raimundum Montanerium in Chron. Reg. Aragon. cap. 204. Charta ann. 1316. Guillelmi de Bastida Campsoris Barcinonensis :

Et si contigerit, vos posse invenire, vel habere apocham, seu Albaranum legitimum in forma publica... solutionis dictæ quantitatis, etc.

Occurrit ibi pluries. Hist. Translationis S. Honorati Arelat. apud Vincent. Baralem :

Aperientesque loculum, in quo beata ossa includebantur, Albaranum verbis sequentibus inveniunt, etc.

Curia Generalis Catalaniæ in villa Montis-Albi sub Alphonso Reg. Arag. ann. 1333 :

Non fiat computum, sive Albaranum quitationis suæ.

Epistola Bajuli Regis Majoricæ Massiliensibus ann. 1327. ex Chartario S. Victoris Massil. :

Noveritis nobis constare per Albaranum Lesdariorum tabulæ Leudæ civitatis Majoricæ, etc.

Vide tom. 9. Spicilegii Acheriani pag. 247. et Michaëlem del Molino in Repertorio Foror. Aragon. in voce Albaranum. בראה Arab. Epistola, Africanis peculiariter Diploma regium, in primis quo immunitas aut privilegium alicui conceditur, firmaturque. Vide Castell. Lex Heptagl. et Raynouardi Gloss. pag. 50.