« »
 
[]« 1 albaranus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 163c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALBARANUS1
1. ALBARANUS, Idem qui Albanus, Extraneus. Epitome Constitutionum Ecclesiæ Valentinæ, tom. 4. Collect. Conc. Hispan. :
Quod non perpetuentur officia... Item quod sic censeatur et fiat de administratoribus laudabilis eleemosinæ, singulis annis per turnum, quoad impleatur turnus eorum, qui non recepti sunt, ad instar officii impositionis Albaranorum.
Vide Albarraneus.