« »
 
[]« 1 albata » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 164b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ALBATA1
1. ALBATA, Alba vel chrismale baptisatorum vel confirmatorum, seu oblatio quæ pro benedictione albarum sive chrismalium fiebat. Bulla Alexandri III. PP. ann. 1179 :
In decimis et in helemosinis tertiam partem vicarius accipiat, et in oblationibus quæ ad manum suam venerint, dum missas celebraverit, quicquid de Albatis et peris et confessionibus ei provenerit, solus habebit.
Vide Alba 4. et infra Dealbatus.