« »
 
[]« Anagramma nominis » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 237c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ANAGRAMMA
ANAGRAMMA Nominis. Nomen compendio descriptum, cujus usus erat in subscriptionibus Chartarum decimo sæculo, haud ita tamen frequenter, ex Auctoribus novi Tract. de re diplom. tom. 5. pag. 17. Vide infra Annotatio nominis et Monogramma.