2. ANALOGIUM, interdum etiam sumitur pro pluteo portatili, aut inferiore, cujusmodi in templis nostris utimur, ubi Evangelium et Epistolarum liber ponuntur et leguntur : unde Pulpitum manuale videtur appellari in veteribus Glossis : quod ad manum sit, et manu, quo opus est, feratur. Chronicon Francicum tom. 4. Hist. Franc. pag. 96 :

Analogium Hispanico metallo fieri fecit fusoria arte compactum, cui præeminet deaurata Aquila sparsis alis.

Monachus Pegaviensis ann. 1109 :

Velamen optimum, quod Analogio summis in festis superponitur, in quo Evangelium recitari solet.

Acta Murensis Monasterii pag. 29 :

Linteum Analogio subter Evangelium ponendum in festivis diebus.

Gregor. Turonens. lib. 1. de Mirac. cap. 94 :

Analogius in quo, libro supraposito, cantatur aut legitur.

Udalricus lib. 1. Consuetud. Cluniac. cap. 12 :

Intrat Diaconus alba et stola indutus, et textum Evangelii portans, quem præcedunt unus Ostiarius ecclesiæ cum Analogio, in quo legatur.

Lanfrancus in Decretis pro Ord. S. Benedicti cap. 1 :

Lector ante Analogium pariter orans, usquedum qui ordinem tenet, oratione facta se erigat.

Et infra :

Secretarii discooperiant omnia altaria, et parent duo Analogia, unum quod in Capitulo est, alterum in Monasterio. Analogium nocturnale,

in quo nocturni leguntur apud Eckehardum Jun. de Casib. S. Galli cap. 1.

Analogium Evangelicum

, ibidem. Utuntur præterea hac notione Cæsarius lib. 8. cap. 37. Will. Thorn. ann. 1240. S. Benedict. in Reg. cap. 9. Stephan. Eduensis Episcop. lib. de Sacrament. altar. cap. 4. 12.