« »
 
[]« Anaphonia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 238c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ANAPHONIA
ANAPHONIA, Contrarietas, dissonantia. Græca vox. Notkerus Balbulus lib. de Interpret. Scripturæ cap. 8. apud Bern. Pez tom. 1. Anecd. part. 1. col. 10 :
Ordinatione Dei, ut credo, non humana voluntate factum est : quod libri S. Augustini de Symphonia, ut ipse illis nomen [] imposuit, vel Anaphonia Evangelistarum, ut adversarii garirunt, incommemoratos reliqui.