ANDECABEO, Anclabeo. Gloss. Isidori : Anclabeo, vel Auriclabeo, i. Lex Longobardorum. Ugutio MS. Andecabeo et Auricabeo, i. Lex deorum, hæc Longobard. Gloss. Longob. cod. Vatic. 5001 : Andecavert, lex Langobardorum. Gloss. cod. Cavensis : Andegavere et arigavert, i. e. cui donavit, vel aliquid stabile dedit, secundum legem Longobardorum. Quærunt viri docti, quid sibi velint hæ voces : Vulcanius et Lindenbrogius censent ita appellari propria nomenclatura Legem Longobardorum, ut Bellagines, apud Jornandem, dicuntur Leges Gothorum. At Laurentius Pignorius et Vossius longe aliter sentiunt : quippe hæc vocabula, i. Lex Longobardorum apposita ab Isidoro volunt, ut indicaret voces, Andecabeo et Auricabeo, reperiri in Lege Longobardorum, proindeque eas esse, quæ lib. 2. tit. 14. § 17. Roth. 228. leguntur, Andigaverit et Arigaverit. Nam in Edit. Heroldi lib. 1. tit. 91. § 11. p. 186. pro his habentur ista :

Id est, Andegauvero, et Andegauverit :

proinde Andecabeo, pro Andegauvero, et Auriclabeo, pro Arigavero, perperam scribi apud Isidorum et Ugutionem. Sed apud eundem Ugutionem, quid hæc vocabula sonent, i. Lex deorum, hæc Longob. non promptum est assequi. Nam per Legem deorum nescio an Legem Deirorum, seu Northambrorum, intellexit, ita ut Andecabeo hanc appellari putaverit, Auriclabeo vero Legem Longobardorum : vel certe priorem vocem in Lege Deirorum, alteram in Lege Longobardorum haberi, innuere voluerit, quod minus videtur probabile, cum utraque in Lege Longobardica occurrat. In Codice Ugutionis Navarræi Collegii tantum hæc habentur : Audicabeo et Auricabeo, i. Lex Longobardorum. De horum porro vocabulorum genuina significatione infra agemus. Vide Andigare.