3. ANGARIÆ, dicuntur, jumentorum vel plaustrorum præstationes, et quidem per viam directam, ut parangariæ alioversum : in Lege 7. Cod. de Fabricensib. lib. 11. et in Lege 4. Cod. Theod. de Cursu publ. etc. quod pluribus docet Jacobus Gothofred. ad d. leg. 4. Animalia in Angariam præstita, in lege Wisigoth. lib. 5. tit. 5. § 3. Lex Bajuvar. tit. 1. cap. 14. § 4 :

Angarias cum carro faciant. Carrarum Angariæ,

apud Marculfum lib. 1. form. 1. Concilium Trevir. ann. 1310. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 248 :

Nobiles et domini terræ permittant homines suos dies festos observare, et non compellant eos evectiones seu alias Angarias præstare.

Vide Parangaria.

4. ANGARIÆ, præterea onera dicuntur, agris aut personis imposita. Gloss. Lat. Græc. Angaria περιεργασία, ἀϰουσία, ἐργασία. Ugutio et Will. Brito in Vocab. MS : Angaria dicitur compulsio, vel injusta coactio ab ango, is. Tabularium S. Florentii :

Concessit eis aream ad furnum faciendum, in quo per Angariam coquet dimidia pars præsentis burgi.

Galli diceremus, Un four banal, in quo scilicet panem suum coquere tenentur burgi vel urbis incolæ. Breviloq. :

Angariæ sunt personalia servitia, quæ quis in persona sua implere cogitur, sive cum quis propriis sumptibus servit. Vel Angariæ sunt opera possessionibus imposita, sive cum quis sumptibus servit alienis vel in re sua, vel in equo, vel in asino, vel hujusmodi. Indictiones, opera, vel Angariæ,

in Lege Wisigoth. lib. 12. tit. 1. § 2. Ita Capitula Caroli Magni lib. 1. cap. 81. 75, e Capit. ann. 789. c. 79. lib. 7. cap. 367. 467, Capitul. Caroli Calvi tit. 23. cap. 14. Epist. Episc. ann. 858. Chartæ Alemannicæ Goldasti cap. 42. etc. Occurrit hac notione passim apud Scriptores, et in veteribus Tabulis. Vide Capitul. Sicardi Princip. Benevent. ann. 836. ap. Cancian. vol. 1. pag. 269. cap. 14. ibique notata. Hinc

6. ANGARIÆ, Quatuor tempora, seu triduana illa jejunia, quæ singulis annis quater celebrantur. Cur ita dicta sint præclare docet Mabillonius pag. 79. Itiner. Germanici : Iisdem quatuor temporibus inquit, subditi quique in Germania persolvunt census suos, quos Angarios vocant. Hinc Quatuor tempora vulgari nomine Angariæ appellantur. Hanc eamdem ob causam stata quatuor tempora nundinarum vocarunt Angarias. De B. Andrea puero a Judæis trucidato in Actis SS. Julii tom. 3. pag. 465 :

Quamvis enim singulis Angariis, id est, statis temporibus nundinarum, quibus merces aut vecturæ ibant, aut redibant, frequens hac esset transitus ; hæ tamen, et non aliæ Andreæ fuerunt fatales.

Hinc hi duo versus in Anecdotis Martenianis tom. 4. col. 766. ad designanda Quatuor anni tempora :

Dat Crux, Lucia, Cineres, Carismata Dia,

  Ut sit in Angaria quarta sequens feria.

7. ANGARIÆ, Equestris sella vel canis, quæ graviorum criminum rei in ignominiæ et dedecoris notam, ex veteri consuetudine seu etiam lege apud Germanos et Francos recepta, gestare cogebantur de Comitatu in proximum Comitatum. Nobiles canem, plebei sellam, humeris alias ferebant : postmodum Magnates majoris confusionis causa sellam etiam portare compulsi sunt. Has infamiæ notas Angarias dixere, quod nonnisi magna vi et animi dolore deferrentur. Charta Frederici II. Imp. pro Ecclesia Tullensi inter probationes Hist. Tull. pag. xxxiii :

Quærimonia præfati Episcopi compatientes... præfatos malefactores ad præsentiam nostram commoveri fecimus, qui venientes juxta Varkiariam per milliare unum ab urbe Angarias ferentes, veniam postulantes, usque ad pedes Arnaldi Episcopi Tullensis qui nobiscum aderat, ipsas Angarias deposuerunt et x. libras argenti pro capitalibus ablatis Arnaldo Episcopo restituerunt.

Vide Sella 2. et Canis.