4. ANGARIÆ, præterea onera dicuntur, agris aut personis imposita. Gloss. Lat. Græc. Angaria περιεργασία, ἀϰουσία, ἐργασία. Ugutio et Will. Brito in Vocab. MS : Angaria dicitur compulsio, vel injusta coactio ab ango, is. Tabularium S. Florentii :

Concessit eis aream ad furnum faciendum, in quo per Angariam coquet dimidia pars præsentis burgi.

Galli diceremus, Un four banal, in quo scilicet panem suum coquere tenentur burgi vel urbis incolæ. Breviloq. :

Angariæ sunt personalia servitia, quæ quis in persona sua implere cogitur, sive cum quis propriis sumptibus servit. Vel Angariæ sunt opera possessionibus imposita, sive cum quis sumptibus servit alienis vel in re sua, vel in equo, vel in asino, vel hujusmodi. Indictiones, opera, vel Angariæ,

in Lege Wisigoth. lib. 12. tit. 1. § 2. Ita Capitula Caroli Magni lib. 1. cap. 81. 75, e Capit. ann. 789. c. 79. lib. 7. cap. 367. 467, Capitul. Caroli Calvi tit. 23. cap. 14. Epist. Episc. ann. 858. Chartæ Alemannicæ Goldasti cap. 42. etc. Occurrit hac notione passim apud Scriptores, et in veteribus Tabulis. Vide Capitul. Sicardi Princip. Benevent. ann. 836. ap. Cancian. vol. 1. pag. 269. cap. 14. ibique notata. Hinc