« »
 
[]« 1 annata » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 257a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ANNATA1
1. ANNATA, Reditus unius anni ab eo qui recens in demortui Episcopi, aut Abbatis, locum succedit exsolvi summo Pontifici solitus, de cujus origine, ac usu, consulendi Renatus Chopinus lib. 2. Monast. tit. 1. § 14. lib. 1. de Eccles. Polit. tit. ult. art. 18. 19. lib. 3. tit. 3. art. 4. 5. 6. 7. Petrus Matthæus in Constit. PP. 131. 142. 157. 206. 258. et alii.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Annata, Dicuntur etiam de reditu unius anni vel dimidii præbendæ Canonici defuncti, fabricæ Ecclesiæ assignari solito in quibusdam Ecclesiis, in quibusdam aliis usibus. Collect. Concil. Hispan. tom. 4. pag. 193 :
In habendis mediis Annatis fructuum beneficiorum simplicium ad anniversaria spectantium, talis modus servetur, videlicet quod contra novos obtentores beneficiorum infra medium annum a die obitus beneficiati computandum minime procedatur sed elapso eo ni persolverint a distributionibus communibus.... sint penitus privati.
Vide Annale 4.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Annata, Subsidium a Clemente VI. Papa recens creato bonis ecclesiasticis impositum et tribus annis exactum ; hinc dictum Annata quod erat reditus unius anni. Hist. Dalphin. tom. 2. pag. 609. col. 2. in Bulla dicti Papæ ad Humbertum Dalphinum :
Nosti etiam nisi nosse dissimules, quod cum in subsidium ejusdem fidei, et favorem fidelium illarum partium certam Annatam tenendam per triennium fieri provida fuisset ordinatione statutum, eam tamen ad biennium tui præcipue consideratione duximus prorogandam, etc.
P. Carpentier, 1766.
Eodem nomine nostri appellabant minuta quædam servitia, quæ, præter Annatam seu reditum unius anni, ab eodem succedente exsolvebantur. Bulla Sixti IV. PP. ann. 1472. in Continuat. mag. Bullar. Rom. pag. 282. col. 2 :
Quod gravatus in eadem taxa prælatus promovendus, solvat communia et minuta servitia, quæ plures ex Gallis Annatam vocant, etc.
P. Carpentier, 1766.
Annata, subsidium pecuniarium, quod singulis annis a confœderato præstatur, apud Burcard. Arg. de Alex. VI. pag. 16. []