« 1 annulare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 261b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ANNULARE11. ANNULARE, Pro nihilo habere, vel rem ita rescindere, ut nulla deinceps habeatur, quo sensu
vocem Annuler passim usurpamus. Optatus lib. 2 :
et
alibi non semel. Vide Forcell. Lexic.
in voce Annihilare.
Sacerdotium in nobis Annulare visus.Apud Bernardum Tr. de diligendo Deo col. 600. D. edit 1690 :
Timori permixta devotio, ipsum non Annullat, sed castificat.Chron. S. Bertini continuatum a Johanne Iperio apud Marten. tom. 6. Ampliss. Collect. col. 619 :
In quibus omnibus noster Johannes eum devicit, et cessum huic Ecclesiæ litigii causa per ipsum impositum, appellatione interjecta, Annulavit.Occurrit Ecclesiast. cap. 25.
et
alibi non semel. Vide Forcell. Lexic.
in voce Annihilare.
