« Apocha » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 313b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APOCHA
APOCHA, Apoca. Petrus Damiani in Vita S. Odilonis cap. 19 :
Protinus idem Portuensis Episcopus.... Apostolicæ legationis Apocas dirigit.Græcis ἀποχή, est acceptilatio, ut apocha Senatori et Ulpiano. Gloss. Lat. Græc.
Acceptilatio, ἄποχον γραμματιον. Hic vero diploma quodvis significat.
P. , 1766.
◊ Quanquam Apocha, pro
Chirographo interdum sumitur, ut in Stat. Avenion. lib. 2. rubr. 13. art. 1 :
Statuimus quod si quis citatus non in domicilio, sed personaliter ad recognoscendum literam cambii, Apocham, vel aliam scripturam privatam, etc. ;in usu tamen vulgatiori, accipitur pro libello acceptæ vel solutæ pecuniæ, quietationis apocha, uti legitur in Constit. Federici reg. Sicil. cap. 31. Gall. Quittance. Vide Apodixa.