« »
 
[]« Appaltor » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 322a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APPALTOR
APPALTOR, ab Ital. Appaltatore, Manceps, Gall. Fermier public. In Pet. Franc. Tonduti Quæst. et Resol. civil. [] cap. 59. pag. 138. Rota Genuens. decis. 24. num. 53. et 55 :
Ubi dicit similes associatos.... non posse conveniri tamquam liberatarios seu Appaltores, quia camera seu communitas suum constituit Appaltorem, in quem jus Appaltus transfert, nec illi concedit hanc facultatem constituendi Appaltores seu conductores dictæ exactionis.
Quam vocem a Lat. Pactum accersit La Monnoye in Diction. Burg. pag. 32. unde Ital. Appalto quasi appactum, et appactare. Vide Apaltus et Appalcator.