« »
 
[]« Appeysamentum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 327c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APPEYSAMENTUM
APPEYSAMENTUM, Belli sedatio, induciæ, pacificatio, a Gallico Appaiser, [] quod ab Appatisare, Gallis vett. Appatiser. Confœderationes inter Archiepiscopum Vienn. et Annam Dalphinam ann. 1291. Hist. Dalphin. tom. 2. pag. 43 :
Et insuper D. Comitissa promittit, quod ipsa cum Comite Sabaudiæ, cum quo præfatus D. Dalphinus vir suus et ipsa præsentialiter guerram habent, pacem, treugam, vel guerram cassam, Appeysamentum seu respeytum, vel aliquod aliud remedium de jure vel de facto non facient, vel accipient seu habebunt, absque eo quod dictus D. Archiepiscopus et Capitulum jura sua, etc.
Vide Apatisatio, Appassamentum, et Appeissamentum.