« »
 
[]« Appointare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 329c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APPOINTARE
APPOINTARE, Idem quod Appunctare 1. Gall. Appointer. Charta Caroli Regis Franc. ann. 1446. apud Thomasserium Consuetud. Bituric. pag. 107 :
Facere examinari per dictos consiliarios nostros, Appointatis partibus.