« »
 
[]« Apposita persona » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 330c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APPOSITA
APPOSITA Persona, Interposita persona, Gall. Personne apostée, interposée. Formula in Chartarum conclusionibus frequentissima :
Sane si quis nos vel successores nostri, vel ulla Apposita Persona, qui hanc Chartam contrariare voluerint, etc.