« »
 
[]« 1 apprehendere » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 331a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APPREHENDERE1
1. APPREHENDERE, Discere, ex Gallico, Apprendre. Fulbertus Carnot. in Hymno de S. Pantaleone :
Unde pater more patrum, lætus ac sollicitus fecit eum liberales artes Apprehendere.
Eckehardus minimus de Casib. S. Galli cap. 7. de Musica :
Quæ cum cæteris artibus sit naturalior, et quamvis difficilius Apprehensa, usu quidem sit commodior ac suavior, etc.
Willelmus Malmesburiensis in Vita S. Adhelmi Episc. cap. 4 :
Hæc, ut reor, et his similia brevi temporis intercapedine Apprehendi nequaquam possunt.
Vide Adprehendere.
P. Carpentier, 1766.
Nostri vero Apprendre quelqu'un [] dixerunt, pro Docere, erudire. Stat. pro hospitio Joannæ reginæ ann. 1316. in Reg. sign. Croix Cam. Comput. Paris. fol. 88. v° :
Item nous ordonnons qu'il ait un clerc, qui Aprendra nos filles.