« »
 
[]« 2 apprehendere » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 331b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/APPREHENDERE2
2. APPREHENDERE, Possessionem rei alicujus adire, unde Apprehensio, pro ipsa possessione. Charta ann. 1235. apud Cencium inter Census eccl. Rom. :
Nos Alatrinus dom. Papæ subdiaconus et capellanus, ducatus Spoletanensis rector, Apprehendimus villam de Surripa, cum omnibus pertinenciis suis, ad opus ecclesiæ Romanæ, pro pertinenciis vallis Tupinæ. Et quicumque venerit contra ipsam Apprehensionem, vel eam infringere præsumpserit, etc.
Vide Apprehensa.