![[]](img/image.png)
1. APRISIA, Vox forensis ; Inquisitionis, in jure factæ, species, cujus mentio occurrit in
Arestis aliquot : estque ea inquisitio, quæ fit ad appretiandam rem aliquam, unde
vocis origo. Regestum Parlamenti Paris. signatum B. fol. 53 :
Hist. Bellovac. pag. 289. 300. 301.
Fuse autem de Aprisiis disserit Philippus cap. 40. quæve sit
differentia inter Aprisiam, et inquestam docet. Interdum nullam esse probare videntur Litteræ Philippi Regis Francorum
ann. 1289. apud Rymer. tom. 2. pag. 464. per quas Perpinianum Commissarii mittuntur de
excessibus commissis tempore treugæ inter Reges Franciæ et Arragoniæ inquisituri :
Visa Aprisia seu appretiatione 200. librarum terræ, etc.Adde fol. 78. Charta ann. 1314. in 50. Regesto Tabularii Regii n. 7 :
Inquestæ seu Aprisiæ super iisdem excessibus inchoatæ.Vide Loisellum in
![[]](img/image.png)
Gentes nostræ et ipsius Regis Angliæ insimul prædictæ Aprisiæ seu informationi intererunt... testes insimul audient.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Aprizia, Eadem notione. Instrumentum concordiæ inter Abbatem, Sacristam et Monachos
Grassenses ex Archivo ejusd. Monasterii : Facta ut asseruit prius plena informatione et summaria Aprizia cum fide dignis Monachis et officiariis et servitoribus dicti Monasterii.... et etiam facta summaria Aprizia cum familiaribus, etc.
P. , 1766.
◊ Nostris etiam
Aprise. Charta ann. 1336 : Et depuis à nostre temps aient esté faites certaines informations et Aprises par escript et autrement.Reg. sign. Pater ex Cam. Comput. Paris. fol. 134. r°. col. 1 :
Soit faite secretement et saige Aprise devant toutes choses.Vide supra Apprisia.