« »
 
[]« Arcarius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 358c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARCARIUS
ARCARIUS, Cui arcæ publicæ, sive thesauri cura demandata erat. Gloss. Gr. Lat. ὁ ἐπὶ τῆς δημοσίας τραπέζης, Arcarius. Gloss. Latino-Græc. Arcarius, οἰϰονόμος. Gloss. Isid. et Papias, Arcarius, actor, dispensator. Brito :
Arcarius, qui custodit, vel facit Arcam, vel custos thesaurorum. Vicarius Arcarii
in Inscript. apud Grut. 580. 10. Arkarius Reip. Amerinorum. 1091. 7. Arcarius præfectorum, apud Senatorem lib. 1. Epist. 10. Marin. Papyr. diplom. num. 139. lin. 10. et not. pag. 376. a. Occurrit non semel in Cod. hac notione. Apud Alcuinum Epist. 105. Megenfridus regalis Palatii Archarius inscribitur, et in ipso contextu, fidelissimus dispensator thesaurorum indigitatur. Charta Witlasii Regis Merciorum apud Ingulfum pag. 856 :
Arcarius meus omnes expensas hujusmodi, cum dicti ministri mei annumeraverint, pro fisco integre acceptabit.
Vide Ordericum lib. 10. pag. 798. 799. Marten. tom. 3. Anecd. col. 1124.
Arcarius Ecclesiæ Romanæ, recensetur inter officia Ecclesiastica apud Anastasium in Agathone, et in Constantino[] PP. pag. 53. et 65. et apud Luitprandum lib. 6. c. 6. extremo, apud Joannem VIII. Epist. 294. Ughellum tom. 1. Ital. sacr. pag. 1101. etc.
Ecclesiæ Arcarius
apud Odonem Abbatem lib. de Miracul. S. Mauri cap. 10.
Arcarius Apostolicæ Sedis
apud Mabill. tom. 4. Annal. pag. 706. Vide Marin. Papyr. Diplomat. pag. 224. not. 3. num. 25. Vide Archidiaconus Ecclesiæ Romanæ.
P. Carpentier, 1766.
Numerorum Arcarius
, in Actis SS. Getulii, etc. tom. 2. Jun. pag. 266. col. 1. Ordo Rom. MS. ex Cod. reg. 4188 :
Archarius, qui ab archano dicitur, debet scire secreta consilia imperatoris et colligere censum.
© École des chartes.