« »
 
[]« Archieperare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 366a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARCHIEPERARE
ARCHIEPERARE. Joannes Sarisberiensis Epist. 159 :
Quoniam hoc indicto census, et Ecclesiarum vexatio in Cancellarium ejus, qui nunc aut Archieperatur, ut credo, aut Archieperari contendit, ut æmuli mentiuntur, penitus retorquenda est.
Et Epist. 176 :
Qui primus in Anglia scindi Ecclesiæ unitatem, quod omnes noverunt, et Archieperandi, quod plurimum suspicantur, ambitione tractus, totius hujus discordiæ fomes in primis extitit et inventor.
Voces depravatæ : scriptum forte fuit in Cod. MS. Archierare, vel archirevare, ex Gr. ἀρχιερεῖν, vel ἀρχιερεύειν, Archiepiscopare, de qua voce infra. f. ἀρχιεπέρομαι, Archicancellarii nomine affari.