« »
 
[]« Archontes » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 371c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARCHONTES
ARCHONTES, Proceres. Fridegodus in S. Wilfrido cap. 11. ubi de consecratione Episcopi :
Gemmata vehitur Archontum more curuli.
Adde cap. 47. extrem. Ita porro appellabantur Magnates Aulæ Constantinopolitanæ. W. Tyrius lib. 20. c. 18 :
Ex quo enim in Ægyptum descenderant ejus Archontes, etc.
Luithprandus lib. 3. cap. 9 :
Romanæ dignitatis ἄρχοντες, id est, Principes.
Adde Pachymerem lib. 9. cap. 16. Horum uxores Ἀρχοντίσσαι dicuntur Nicetæ Chron. in Isaac. lib. 3. cap. 11. Ordo ipse ἀρχόντων, seu Nobilium, ἀρχοντιϰόν Annæ Comnenæ lib. 1. Alexiad ; Ἀρχοντιϰὴ τάξις Cantacuzeno in Proœmio Hist. qui nostris vulgo Baronagium, et Barnagium. Vide Not. ad Alexiad.