« Arientum » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 384a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARIENTUM
ARIENTUM, Argentum, pecunia, ab Italico Ariento. Charta ann. 1017. apud Lam. in
Delic. erudit. inter not. ad Hist. Sicul. Laur. Bonincont. part. 2. pag. 325 :
Petrus abbas inter Ariento et alia mobilia in valiente pro libras viginti, etc.Hinc
P. , 1766.
Arientatus, Argenteus. Stat. Mutin. ann. 1327. apud Murator. tom. 2. Antiq. Ital. med. ævi
col. 316 : Nec aliquem intrezatorium platum, vel deauratum, vel Arientatum.Vide Ariencus.