« »
 
[]« Armentum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 392b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ARMENTUM
ARMENTUM, Stabulum, Gall. Etable. Vita S. Salvii tom. 5. Junii pag. 201. D :
Et jussit servis suis sancta corpora latenter asportare ad Armentum gregis sui, et præcepit ea ibi in medio fossæ humo operiri.