« »
 
[]« 1 assieta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 435c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ASSIETA1
1. ASSIETA, Assignatio, Assidatio, collocatio dotis in fundo, Gall. Assignation de dot, Assene de douaire, in veteribus Consuetudinibus. Appunctuamenta de matrimonio ann. 1475. apud Rymer. tom. 12. pag. 20 :
Illustrissimus Princeps Ludovicus Franciæ ipsam dominam Elizabetham a regno Angliæ, pro solempnisatione ejusdem matrimonii in partibus Franciæ, sumptibus et expensis ejusdem Principis Franciæ honorifice conducet, conducive faciet : ipsamque ad sexaginta millia librarum redditus annui in Assieta secundum consuetudinem regni Franciæ, annuatim dotabit.
Lobinellus tom. 2. Hist. Britan. col. 1553 :
Rex faciat ei tradere in Assieta super domanio coronæ in Francia vi. mille libr. Turon. annui redditus.
Baluzius tom. 2. Hist. Arvern. pag. 642. e Regesto Parlamenti ann. 1491 :
Prædicto quingentarum librarum Turonensium annuo redditu ad Assietam dictæ patriæ Niverniæ super dictis castro, terra et dominio.