« »
 
[]« 2 assieta » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 435c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ASSIETA2
2. ASSIETA, Proventuum alicujus terræ æstimatio et assignatio, quæ certis limitibus eam circumscribendo fit. Lit. ann. 1361. tom. 3. Ordinat. reg. Franc. pag. 550 :
Inhibendo commissariis deputatis aut deputandis super Assieta de prædictis terris per nos, ut præfertur, donatis facienda, ne in hujusmodi Assieta ressortum et superioritatem villarum, terrarum et possessionum dictorum decani et capituli prædictarum, ponant.
Boerius in Decis. 50. num. 5 :
Et videtur dicendum Assietam illorum redituum esse in [] locis magis propinquis et vicinis rei venditæ perficiendam.
Inventar. Chart. reg. ann. 1482. fol 177. v° :
Carta dom. regis Karoli V. continens prisiam seu Assietam comitatus de Virtutibus, factam ad utilitatem Johannis Galeas.
Nostris, Assigne, pro Æstimatio, pretium, Gall. Evaluation. Lit. remiss. ann. 1369. in Reg. 100. Chartoph. reg. ch. 449 :
L'Assigne desdites bestes, c'est assavoir ce que povoit monter le prousfit d'icelles,... povoit valoir à la part d'icelle fille la somme de cinquante quatre sols Tournois.
Assegnée vero, pro Scopus, meta, Gall. But, in Lit. ann. 1383. ex Reg. 124. ch. 126 :
Ledit Nignot dit que cellui qui mettroit la bille plus loing que l'assegnée ou borne, il gagneroit pinte.
Assenete, eodem sensu, apud Guill. Guiart. ad ann. 1241 :
Plus vistement qu'aus Assenetes
Fichent les feus par les villetes.