« »
 
[]« Assietare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 436a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ASSIETARE
ASSIETARE, Assignare, seu in possessionem mittere. Arest. ann. 1355. 20. Febr. in vol. 4. arest. parlam. Paris :
Quod feudum dicti castri de Popiano fuerat specialiter et nominatim assignatum, Assietatum et traditum, causis supradictis, dicto militi.
Vide supra Assetare 1.