« 2 astipulator » (par L. , 1883–1887), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 445c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ASTIPULATOR2
2. ASTIPULATOR. In judiciis astipulator dicitur, qui actori, aut reo vadimonii
facti, vel constituti, vel etiam alterius cujuspiam forensis actionis testis accedit, et
simul cum eo adpromittit, seu stipulatur. Cic. Quint. 18. Testes tot cum
astipulatore tuo comparabuntur. Id. Pis. 9. Qui, isto non modo propugnatore,
tutiorem se, sed advocato, aut astipulatore, paratiorem fore
putaret.