« »
 
[]« 1 attemptus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 456b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ATTEMPTUS1
1. ATTEMPTUS, Comprehensus, captus, Gall. Arrêté ; quasi pro Attentus, retentus. Concilium Remense ann. 1148. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 141 :
Locus vero in quo Clericus vel Ecclesiastica persona Attempta fuerit, et omnia castella, et jura civitatis et villæ, quæ capientis vel retinentis fuerint ; a divino officio cessent, et cum lugente lugeant.