ATTESTATIO 2, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 2 attestatio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 458a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ATTESTATIO2

2. ATTESTATIO, Idem quod Testatio, sive Jus quod Episcopi habebant disponendi in pios usus de certa parte relictorum testamentis. Privilegium Ordonii II. Regis pro Monast. S. Martini Compostellani tom. 3. Concil. Hisp. pag. 171 :

Damus vobis ipsum locum qui vocatur Pignario ab omni integritate cum omnibus suis adjunctionibus et hæreditatibus et Attestationibus et ingressibus et regressibus ;... Et cum S. Sebastiano et S. Laurentio de Monte sacro, cum omnibus suis rebus et hæreditatibus et attestationibus et familia quæ debet servire ad ipsum Monasterium S. Sebastiani.

Vide Testatio.

P. Carpentier, 1766.

◊ Nihil mihi aliud hac voce eo loco significari videtur quam Adjectio, acquisitum, ab Hispanico Atestar, Implere, ingerere, quod rei propriæ acquisitum ingeratur.