« »
 
[]« Auco » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 465c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AUCO
AUCO, Anser. Comput ann. 1364. inter Probat. tom. 2. Hist. Nem. pag. 245. col. 1 :
Solvi pro pullis et Auconibus missis et præsentatis ex parte dominorum magistro Raymondo de Remolinis consuli.
Occurrit rursum ibid. pag. 254. col. 2 :
Pro quatuor Aucous, xij. grossos,
in alio Comput. ann. 1383. ibid. tom. 3. pag. 53. col. 1. Vide Auca 1.