2. AVENTURA, Aventuræ, Hastiludia, torneamenta, equestres decursiones. Charta Henrici Regis Angliæ apud Guillielm. Prynneum in Libertatibus Eccles. Angl. tom. 3. pag. 466 :

Concessimus eis de gratia nostra speciali, quod torneamenta aliqua, Aventuræ, justæ, seu ejusmodi hastiludia non fiant de cætero in villa prædicta, seu per 5. milliaria circumquaque.

Adde pag. 1100. Mandatum super Juratis ad arma, in Additam. ad Matth. Paris pag. 149 :

Quod nulli conveniant ad turniandum, vel burdandum, nec ad alias quascunque Aventuras.

Fori Hispanici :

Quien castra cavallo ayeno, o otra animalia, que por ventura ten su Senor en garda, etc.

Ubi Lex Wisigoth. habet lib. 8. tit. 4. § 4 :

Quadrupedem, qui forte ad stadium servatur.

Vim vocis ventura non intellexit Lindenbrogius. Vide Fortunium Por ventura ibi reddit latinum fortasse, quod est in lege Wisigoth. Confer varias lectiones For. Hispan. Besoldus de Linguarum immutat. nostrum Aventure, fors, fortuna, a Germanico abentheur deducit : sed a Latino eventus, eventura, videtur potius vocis etymon arcessendum.