« »
 
[]« Aygracium » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 503a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/AYGRACIUM
AYGRACIUM, Uva acerba, omphacina. Ital. Agresto. Stat. Avellæ ann. 1496. cap. 183. ex Cod. reg. 4624 :
Persona, quæ emerit Aygracium, uvas, nuces, castaneas, etc. Aygrun,
nostris olim, pro Acredo, acrimonia. Lit. remiss. ann. 1394. in Reg. 147. Chartoph. reg. ch. 180 :
Lesquelles pommes et poureaux, qui pourtoit grant Aygrin, etc.
Vide Acrumen et infra Ayrazium.