« »
 
[]« 2 bachus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 513b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BACHUS2
2. BACHUS, Cupa, labrum, Gall. Bacquet. Sentent. arbitr. inter Aymar. de Pictav. et abbat. monast. de Lioncellis ann. 1303 :
Statuerunt dicti arbitratores, quid animalia hominum castri duplicis supradicti libere et quiete possint et debeant abberare in abberagio, vulgariter appellata la Vacharia, ubi tenere debeat prædicta domus de Lioncello quosdam Bachos ad abberandum dicta animalia, expensis propriis.
Vide Bacuum.