« »
 
[]« Baldaciter » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 533c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BALDACITER
BALDACITER, Alacriter, expedite, Italis Baldamente, Gall. Alaigrément. Vide Baltha. Sire Raul de Gestis Frid. I. Imp. Murator. tom. 6. col. 1175 :
Et ipsi Baldaciter steterunt ibi per xv. dies et oppugnaverunt Sallam.
Ibid. col. 1184 :
Egressi sunt cum ducentis militibus Placentinorum, qui venerant in occursum Mediolanensibus ad S. Romanum ad Quintum valde Baldaciter, cum carroceno et aliis plaustrellis centum.