« »
 
[]« 3 bannimentum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 551a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BANNIMENTUM3
3. BANNIMENTUM, Banni promulgatio, proclamatio. Bandiment, in Consuet. municipalibus Solensi tit. 10. art. 8. tit. 29. art. 25. Turon. art. 45. etc. Lit. remiss. ann. 1459. in Reg. 188. Chartoph. reg. ch. 200 :
Et cependant failly au suppliant (qui étoit sergent) aler mettre Bandiment en une vigne des héritiers de feu Jehan Blanc.
Ubi Bandiment, idem sonat, quod Juridica occupatio, vulgo Saisie. Charta ann. 1297. in Hist. Lugdun. pag. 100. col 2 :
Post quæ magister Johannes Albi clericus, procurator seu syndicus universitatis civium Lugdunensium, coram nobis proposuerit dictum Bannimentum factum fuisse contra libertates et consuetudines civitatis Lugdunensis[]  ; quare petebat ipsum Bannimentum nomine universitatis prædictæ revocari.
Vide supra Bannagium.