« Bano » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 561b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BANO
BANO, Melius Banonium, Agri libertas, sive
communis agri depascendi liber usus. Jura et Consuetudines Normanniæ
cap. 8 :
Tempus quo terræ sunt communes, tempus BanonisTemps de banon, in Gallica editione, quo scilicet bannum indicitur pro communi agrorum usu. Apud Hickesium Thes. Ling. Sept. tom. 1. pag. 163 :[alias Banoni]vulgariter nuncupatur, quo tempore animalia sine pastore herbas depascunt per campos communiter ac decurrunt. Quædam sunt animalia quæ nullum habent Banonium, sed omni tempore debent custodiri : ut capræ, etc. Nullus tempore Banonii terram suam potest defendere, nisi clausa fuerit ex antiquitate.
Ban (unde Banon et Banonium) in veteri Gotho-Scandico sive Danico, pro agro et territorio frequenter accipitur.