« 1 barbula » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 573c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BARBULA1
1. BARBULA, Barbæ species, Gall. Barbillon, pili qui in utraque oris parte quorumdam
piscium nascuntur. Charta Goiberti ann. 839. apud Folquium Levitam Sithiensem lib. 2. pag.
109. MS. Sithiensis :
Anno eodem post hæc in mense Novembris, cum infirmatus sensisset appropinquare obitus sui diem, descripsit ipse propria manu in tabulis ceratis, quæ exterius cælatæ erant Barbulis crassi piscis, et subtus deauratæ erant, qualiter suas res manutercii sui disponerent.