« »
 
[]« Bastonerius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 600c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BASTONERIUS
BASTONERIUS, Ῥαβδοφόρος, Apparitor, bedellus ; Italis Bastonniere, virgifer. Petrus I. Rex Aragonum in Charta MS. confirmationis Libertatum et Consuetudinum Catalaniæ :
Ordinamus quod Vicarii, Procuratores, aut Officiales quicunque, Sagiones, aut Bastonerii nostri, non intrent amodo civitates, etc.
Vide Bastenerius et Bastionarius.
P. Carpentier, 1766.
Pactum inter Phil. Pulcr. eccl. Lugd. ann. 1307. inter Instr. Hist. ejusd. urbis pag. 42. col. 1 :
Infra civitatem, terram et baroniam ecclesiæ Lugdunensis nullos tenebimus Bastonerios, servientes vel officiales quoscumque, qui pignorare seu sergentare valeant. Bastonnier
vero, qui et regis nomine decoratur, nostris dicitur ille, qui baculum alicujus confratriæ curat et illum in processionibus defert. Lit. remiss. ann. 1378. in Reg. 112. Chartoph. reg. ch. 266 :
Le jour de S. Eloy, ledit Jehan Prieur, qui estoit roy ou Bastonnier de la feste, etc.