![[]](img/image.png)
«
Befacus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 617b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/BEFACUS
BEFACUS,
Mendicus. Vetus Gloss. San-German. n. 501. Mallem
Mendax, nisi
mendicus eo dicatur
Befacus, quod plerumque mentiatur. Vide
Bifax. Glossar. in cod. Reg.
7644 :
Befacis, Mendacis.