« »
 
[]« Beloculus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 623b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BELOCULUS
BELOCULUS, Gemma est albicans, et pupillam cingit nigram in medio aureo fulgore lucentem, et propter speciem asinorum Assyriorum Regi Belo dicata est, unde et dicitur Beloculus, quasi Beli oculus. Isidor. lib. 16. Orig. cap. 10. Ugutio, et Joan. de Janua.