« »
 
[]« Bena » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 624a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BENA
BENA, Species aratri, quo solent uti ad iterandum agrum, Picardis Binot. Chartularium SS. Trinit. Cadom. fol. 59 :
Quaque ebdomada semel arare et herciare et a quocumque aratro tres acras arare ad Benas, etc.
Occurrit ibid. fol. 55.
P. Carpentier, 1766.
Ubi arare ad benas, iterum fodere, seu secundo terram proscindere intelligo. Vide Binare.