1. BENNA, Genus vehiculi, lingua Gallica veteri, quod vulgo Beneau appellamus, seu Benneau, ut Monstrelletus lib. 1. cap. 43. quo materiæ quævis efferuntur. Festus : Benna, lingua Gallica, genus vehiculi appellatur, unde vocantur Conbennones, in eadem Benna, sedentes. Flodoardus lib. 1. Hist. Rem. cap. 19 :

Hæc omnia vehiculo, quod vulgo Benna dicitur, imposuit.

Chron. Flandriæ cap. 86 :

Et Henry de Maletrait fut mené par les quarrefours de Paris en un Venel ou tombereau.

Goropius Bekanus lib. 1. Gallic. pag. 14. et Kilianus in Etymol. a Sicambrico, Benne, deducunt, cista plana, corbis planus. Vide Rhenanum lib. 2. Rer. Germanic. pag. 97. Rusticis Germanicis etiamnum Benne est carrus cum corbe in qua aliquid commodius vehi potest. Adel. Vide Graffium Thesaur. Ling. Franc. vol. 3. col. 126.