« »
 
[]« Beringaudum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 638c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BERINGAUDUM
BERINGAUDUM, Poculi species, Gall. Coupe. Hist. Dalphin. tom. 2. pag. 555. col. 1. ex Inventario vassellæ Dalphini ann. 1347 :
Exhibuerunt et ostenderunt modo quo supra, unum Beringaudum argenteum deauratum sine esmalto, cum uno coopertorio argenteo deaurato, cum uno saphiro magno in summitate ipsius posito.