« »
 
[]« Berocata » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 640a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BEROCATA
BEROCATA, Vehiculum duabus portatum rotis, Gall. Brouette ; a binis rotis dictum est Birotum et birota. Nostra [] birota unica jam vehitur rota, ut pabo de quo Isidorus in Glossario : Pabo, vehiculum unius rotæ. Charta ann. circ. 1060. apud Marten. Anecd. tom. 1. col. 187 :
Dedit vendas salis de mercato Pictav... tres denarios, si quatuor boves ibi habentur : si duo unum et dimidium de Berocata, cum asinis unum denarium.
P. Carpentier, 1766.
Legendum videtur Berotata. Vide Berrotata.