1. BIDELLA, Jus in supellectilem defuncti ratione cognationis. Diploma Friderici I. Imperat. ann. 1180. apud Tolnerum Hist. Palat. inter Instrum. pag. 55 :

Quod si alteruter conjugum sine hærede præmoriatur, superstes omnem præmortui hæreditatem, quoad vixerit, libere possidebit ; defunctis autem ambobus sine prole conjugibus, ad proximos eorum hæreditas relicta ab illis substantia devolvetur. Et viri quidem hæreditas ad hæredes viri ; mulieris autem hæreditas ad mulieris transibit hæredes, ita ut nemo dicat sibi aliquod jus in bonis mortuorum ratione suppellectilis, quæ vulgo Bidella (Butel in veteri lib.) dicitur. Nos.... indulsimus, ut sic uti ab actione juris, quod Bidel dicitur, indulgentia privilegii antiqui sunt immunes.

Vide Budteil.

2. BIDELLA. Bulla Innoc. PP. VIII. ann. 1484. in Contin. magn. Bullar. pag. 290. col. 2 :

Item ordinarunt quod omnes processiones generales dom. cantor ex ejus officio haheat ordinare, et per suam Bidellam illas dirigere et conduci facere.

Sed leg. per suum Bidellum ; Ital. Bidello, eadem notione. Vide Bedelli et Bidellus.

3. BIDELLA, sæpe pro bdelio in antiquis libris invenitur. Glossar. medic. Simon. Januens. ex Cod. reg. 6959. Ita in omnibus Glossar. MSS. et ante Arevallum apud Isidor. lib. 17. cap. 8. sect. 6. Græci dicunt Βδέλλιον et Βδέλλα. Vide H. Steph. Thes. L. Gr. vol. 2. col. 202.